czwartek, 3 stycznia 2013

Doberman

Rasa doberman powstała w Niemczech w połowie XIX wieku. Twórcą jej można nazwać Louisa Dobermanna. Krzyżował ze sobą różne rasy, by uzyskać bezwzględnego psa bojowego, nieprzekupnego stróża.

W rezultacie powstał elegancki, odważny, pełen temperamentu pies obronny. Łatwy do prowadzenie, wobec znajomych towarzyski, wobec obcych nieufny i agresywny. Łatwo go prowadzić, jednak podporządkowuje się tylko jednemu panu.

Aby dobrze wychować dobermana, należy od szczeniaka tępić szczekliwość i skłonności do kłusowania. Niestety, większość posiadaczy wzmaga w tych psach agresję, dlatego ma złą opinię - jako bezwzględny i agresywny stróż. 



Labrador retriever

Labrador retriever – jedna z ras psów, należąca do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych, zaklasyfikowana do sekcji psów aportujących


Cocker spaniel








Cocker spaniel wywodzi się z Hiszpanii z XIV wieku. Stosowane głównie do polowań. W XVIII wieku sprowadzone do Wielkiej Brytanii. Cocker spaniel jest bardzo dobrym psem myśliwskim - służy do wypłaszania bażantów, kuropatw. Bardzo aktywny, chętny do zabaw.




piątek, 7 grudnia 2012

Owczarek Niemiecki



                       Owczarek niemiecki został wyhodowany na początku XIX wieku. Na początku służył w policji i wojsku. Zyskał uznanie i popularność w obu wojnach i szybko stał się jednym z najpopularniejszych psów na świecie.
Owczarek niemiecki jest to pies niezwykle wszechstronny, nadal sprawdza się w policji, w ratownictwie i obronie. Jest też wspaniałym psem rodzinnym. Wymaga niestety stałego kontaktu i tresury. Błędy w wychowaniu negatywnie wpływają na późniejsze zachowanie owczarka niemieckiego.




Husky

Od setek lat husky syberyjski to niezastąpiony pomocnik koczujących hodowców reniferów, a także osiadłych rybaków i myśliwych obszaru położonego między Leną, Morzem Beringa i Morzem Ochojskim w Rosji. W 1908 roku rosyjski handlarz futer przywiózł te psy po raz pierwszy na Alaskę, gdzie odbywały się już wyścigi psich zaprzęgów. Szybkie i piękne husky okazały się bezkonkurencyjne i prędko zyskały zwolenników. Zaprzęg husky wiozący szczepionkę przez 674 mile uratował miasto Nome przed epidemią dyfterytu.


Ta legendarna trasa stała się obecnie najdłuższą trasa sportową, nobilitującą zaprzęgi i musherów ( przewodnik psich zaprzęgów) z całego świata. W latach 70-tych syberian husky zyskał popularność w Europie. Pies ten, o fascynująco niebieskich oczach ( moga być też brązowe, nie jest zresztą idealnym psem rodzinnym i do trzymania w domu. Jego namiętność do biegania idzie w parze z wybitną pasją łowiecką. Poza tym pies ten jest bardzo samodzielny i samowolny. Nie bywa całkowicie posłuszny, chociaż uczy się bardzo szybko. Bardzo przywiązany do swojej rodziny, dla obcych także jest miły, nie nadaje się więc na stróża. Potrzebuje bardzo dużo wybiegu, na co nie zawsze można mu pozwolić ze względu na jego zapędy łowieckie. Z przyjemnością husky towarzyszy właścicielowi podczas jazdy na rowerze, joggingu, wyścigów wozów i sanek, w psich turniejach sportowych. Jest łatwy do pielęgnacji i niewymagający.

Wielkość: 57 cm
Masa ciała: 27 kg
Umaszczenie: wszelkie barwy 

Yorki

Psy rasy Yorkshire Terrier (nazywane także york lub jork) są coraz bardziej znane w Polsce. Swoją popularność zawdzięczają niewielkim rozmiarom, niezwykłemu temperamentowi oraz, co chyba ważniejsze, wciąż rosnącej modzie na te małe pieski, szczególnie wśród gwiazd filmu i muzyki. York pochodzi z Wielkiej Brytanii, z hrabstwa Yorkshire położonego w północnym rejonie wysp. Rasa powstała ze skrzyżowania nie istniejącego już clydesdale terriera, skye terriera i maltańczyka. Początkowo jorki służyły biednym robotnikom do tępienia szczurów i myszy w domach, fabrykach, a nawet kopalniach. Obecnie, strojone w kokardki oraz psie ubiory, yorki spełniają raczej funkcję ozdobną, choć ich pierwotna natura daje się we znaki szczególnie u samców rasy york, które zawsze są skore do bójek i szczerzenia ząbków.



Wygląd rasy Yorkshire Terrier
Yorki to psy niewielkich rozmiarów, o wadze nie większej niż 3,5 kg i wysokości do 24 cm. Jorki zamiast sierści mają włosy, dzięki czemu nie linieją tak bardzo jak inne psy, są dzięki temu odpowiednimi psami dla osób, które na sierść są uczulone. Niestety, długie, czasami sięgające aż do ziemi włosy wymagają pielęgnacji, często powstają w nich kołtunki i wkręcają się w nie patyczki i nasiona roślin, a w zimie na łapach pojawiają się grudki śniegu.



Zachowanie yorków
Yorki mają wesołe usposobienie, mimo niewielkich rozmiarów potrzebują dużo ruchu. Najchętniej bawiłyby się cały czas na dworze. Są bardzo czujne i odważne, często złośliwe i nieposłuszne. 

Ratlerki




Pinczer miniaturowy (nazywany także Ratlerek), to popularna rasa psów, coraz częściej kupowanych jako „maskotki” głównie ze względu na swoje charakterystyczne niewielkie rozmiary. W rzeczywistości, ratlerki to bardzo energiczne i żywiołowe psy, lubiące towarzystwo ludzi i innych zwierząt. Są to zwierzęta ciekawe świata i otoczenia, bardzo lubią podróżować ze swoim właścicielem, źle znoszą samotność, stąd niezwykle istotnym w hodowli tej rasy staje się zapewnienie psu dużej ilości ruchu. Pinczery miniaturowe są czujne, bystre i odważne dlatego, pomimo małych wymiarów ciała sprawują się doskonale jako psy pilnujące.

Wygląd rasy Pinczer miniaturowy
Ratlerki to psy niewielkich rozmiarów, o wadze w granicach 3,5-6 kg i wysokości w granicach 25-30 cm. Są to psy dobrze zbudowane, muskularne, pomimo małych gabarytów przywodzące na myśl dobermana. Sierść ratlerków jest krótka, gęsta i lśniąca, nie wymagająca strzyżenia i czasochłonnej pielęgnacji, umaszczenie jednobarwne: czarne podpalane, lub rude w różnych odcieniach. Uszy spiczaste, stojące lub złamane, w kształcie litery „V”.


Zachowanie ratlerków
Ratlerki to towarzyskie i żywiołowe psy niezwykle przywiązujące się do swojego właściciela. Zazwyczaj są nieufne w stosunku do obcych. Świetnie wyczuwają nastrój właściciela i dzięki swojemu żywiołowemu temperamentowi , często stanowią pocieszenie w trudnych sytuacjach. Nie można im jednak pozwolić na zbyt wiele i należy trzymać dyscyplinę psa, gdyż ratlerki mogą przejmować kontrolę nad swoim panem, narzucając mu swoją wolę.